Հարիսա

—Հարիսան հայկական ազգային ուտեստ է:

—

—Պատմությունը

—Երբ Գրիգոր Լուսավորիչը, Խոր վիրապից դուրս գալով, գալիս է էջմիածին (նախկինում Վաղարշապատ), նա, վաթսուն օր շարունակ քարոզ էր կարդում տեղի հեթանոս հայերին, որոնք նրան հետքրքրությամբ լսում էին: Աղքատներին ճաշ տալու համար, նա հրամայում է գյուղացիներին, որ բերեն ոչխար և լիքը յուղ: Երբ ոչխարը և յուղը բերեցին, Լուսավորիչը հրամայում է մորթել ոչխարին, մեծ կաթսաներ դնեն կրակի վրա և միսը և ձավարը դնեն կաթսաների մեջ:Այնուհետև նա հրամայում է հաստաբազուկ կտրիճներին խաթնել կաթսայում եղած միսը, ասելով հարեք զսա:Այդտեղից էլ առաջացած հարիսան:

Հարիսա բաղադրատոմս

—Ցորենի ձավարը և հավի, ոչխարի կամ տավարի միսը ջրով եփում են՝ փայտե  թիակով հարելով մինչև մածուցիկ զանգված դառնալը։ Ուտելիս վրան լցնում են հալած յուղ (երբեմն՝ նաև համեմունք)։ Հնում համարվել է ծիսական և տոնական կերակուր։ Պատրաստել են հանդիսավոր օրերին (հարսանիք, ժողովրդական տոներ և այլն)։ Կճուճի մեջ թոնրում ողջ գիշեր եփելուց հետո կերել են մեծ մասամբ կիրակի առավոտյան։