Ես <<Արտիստ>> պատմվածքից ես Լևոնի կողմից եմ, որովհետև ես սիրում եմ այն հերոսներին, որոնք ոչ մի բանին չնայելով իրենց երազանքին են հասնում: Լևոնն էլ է տենց, Նա անհնդատ գնում էր թատրոն: Նա չեր մասնակցում ներկայացումներն, բայց նա ոչ մի ներկայացում բաց չէր տողում: Նա նայում էր դերասաններին և սովորում, որպեսսզի նա ել մի օր բարձրանար բեմ: ԵՎ տարիներ հետո նա դառնար ամբողջ աշխարհով հայտի դերասան: Թատրոնը Լևոնի ամենալավ ընկերն էր: Նրա մայրը ենթադրում էր, որ Լևոնը գնալով թատրոն իր հոր նման կհիվանդանա և կմահանա: Լևոնը միշտ թատրոնում էր, որովհետև երբ նա վերադառում էր տուն, նրա մայրը սկսում էր նրան միշտ վատ բառեր ասել:
Комментарии
Отправить комментарий