Փոխադրություն. Զղջում

Ձմռանը մի օր հյուր մնացինք Վեդիի լեռնյանին գյուղերից մեկում: Մնացել էինք մի պապիկի մոտ, ում մոտ դեմքի մի մասը վիրակապով էր: Երբ խոսեցինք դեսից-դենից, հետաքրքրվեցին, թե ինչու է դեմքի կեսը վիրակապով: Պապը բացեց վիրակապը: Դեմքի կեսը քայքայված էր: Պապը սկսեց պատել պատմությունը: Դեռ երիտասարդ ժամանակ որսորդությամբ էի զբաղվում: Եվ մի օր վերցրեցի իմ հրացանը և գնացի անտառ: Չնկատելով, ընկա մի փոսի մեջ: Փոսում մութ էր, ես ոչ մի բան չեի տեսնում: Եվ մթության մեջ տեսա երկու կարմիր աչքեր: Օձ էր: Նա մոտիկացավ ինձ և փափաթվեց իմ մարմինին: Հիշեցի, որ եթե ես նրան բան չանեմ, կբարեկամանք: Այդպես մնացինք մինչև մյուս օրվա առավոտը: Առավոտը օձը վեր կացավ, և մագլցելով դուրս եկավ փոսից: Մի քիչ հետո նա վերդարձավ, բերանով բռնել նապաստակ: Նա այդ նապաստանկին դրեց իմ մոտ, ասելով, որ սա քոնն է: Որոշեցի մի մասը խորովել ուտել, իսկ մյուս մասը թողնել օձին: Այդպես 3 օր ապրեցի օձի հետ փոսում: Մենք արդեն բարկեմացել էինք, բայց ծարավից արդեն մեռնում էի: Լացում էի, հարվածում էի հողին: Օձը նկատեց, և ինձ օգնեց, որ դուրս գամ փոսից: Հետո նա էլ դուրս եկավ և մենք գնացինք դեպի գյուղ: Այդպես անցավ ինչ, որ ժամանակ: Գյուղ օձ հավաքողներ եկան: Երբ ես պատմեցի նրանց այդ պատմությունը, նրանք ուզեցին   գտնել այդ օձին: Սկզբից չեի ասում, բայց նրանք երբ ինձ գումար առաջարկեցին, ես գայթախղվեցի: Տարա այդ մարդկանց օձի փոսի մոտ: Ես թաքնվեցի թփերում, նրանք  սկսեցին հատուկ ձայներով օձին դուրս հանել: Երբ օձը դուրս եկավ նրանք նրան բռնեցին և վանդակի մեջ քցեցին: Ես դուրս ելա թփերից: Օձը ինձ նկատեց: Նա թքեց իմ դեմքի վրա: Նրա տեսքը այնպիսի էր, որ ոնցվոր ասեր «Մեր ընկերությունը դու գումարի համար վաճառեցիր»: Դրանից հետո իմ դեմքի մի մասը սկսեց քայքայվել: Եվ մինչ հիմա հիշում եմ նրա դեմքը: