Այս բանաստեղծությունում Սահյանը նկարագրել է մարդկանց ցիկլը։ Մեկի տեղը մյուսն է գալիս։ Մեկը մարդու մահը հասարակության և պետության համար ոչ մի բան է, որովհետև նրա տեղը կգա ուրիշը։ Այն մարդիկ, որոնք սպառում են, բայց չեն արտադրում, օգտակար չեն պետության համար։
Комментарии
Отправить комментарий