Ներկայացնել ինչ է քաղաքական բռնությունը: Ինչ հետևանքներ ունեցավ հայ հասարակության համար բռնաճնշումները 1936-37թթ:
Քաղաքական բռնությունը քաղաքական ճնշման ձևերից մեկն է՝ մարդկանց վիճակի վատթարացման գիտակցած տեսքով, որն իրականացվում է անհիմն պատճառներով պատժի տեսքով, օրինակ՝ գնդակահարման միջոցով։
Ըստ որոշ հաշվարկների՝ 1930-ական թվականներին Հայաստանում բռնության են ենթարկվել շուրջ 15000, որոնցից մեկ երրորդը՝ 5000 հոգի գնդակահարվել են։
Ներկայցնել որևէ քաղաքական գործչի,մտավորականի,հասարակական անձի ով զոհ է դարձել բռնաճնշումների ժամանակ:
Բացի ընդիմադիր մտավորականության, բռնաճնշումների էին ենթարկվում նաև պետական գործիչները։ Օրինակ՝ այդպիսի ճակատագրի արժանացավ Աղասի Խանջյանը, ով 1930-1936 թթ․ Հայաստանի կենտկոմի առաջին քարտուղարն էր։ 1932 թվականին Խանջյանի դեմ ազգայնականության մեղադրանք է առաջադրում, քանի որ մեկ տարի առաջ նա դեմ էր արտահայտվել Ստալինի որոշմանը, ըստ որի Բերիան նշանակվում է Անդրկովկասի մարզկոմի առաջին քարտուղար։
Ըստ պաշտոնական վարկածի, որը հրապարակել է Անդրկովկասյան տարածքային կոմիտեն հուլիսի 11-ին՝ Խանջյանը ինքնասպանություն է գործել Թբիլիսի գործուղման ժամանակ սեփական քաղաքական սխալներից ճնշված։
Ըստ ձեզ ինչն էր ստիպոիմ ԽՍՀՄ ղեկավարությանը գնալ նման քաղաքականության ճանապարհով:
Քանի որ Սովետական միության կազմավորման առաջին տարիներին որոշ հանրապետությունները չնայած նրան որ արդեն «սովետականացվել» էին, դեռ կար ընդիմադիր զանգված, որոնք համաձայն չէին նոր հաստատված ռեժիմի հետ։ Հիմնականում այդ ընդիմադիր զանգվածների շարքերում էին մշակույթային, հոգևոր և քաղաքական մտավորականություններն էր, որոնք մեծ վտանգ էին ներկայացնում այն ժամանակ դեռ չկայացած Սովետական միության համար։
Комментарии
Отправить комментарий